Prolog

Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

To był jej świat, choć widziała go tylko we śnie. W nim latała i mogła marzyć. Lecz ten świat był marzeniem. Ale nie przeszkadzało jej to. Ona wierzyła, że kiedyś  go odnajdzie. Ten świat ją zmienił i ona zmieniała świat, szkoda, że los pokrzyżował jej plany...                                                                                                                                                                                                                                                     ______________________________________________________
 Witam Was na nowym blogu :)  Będzie się on dość różnił od poprzedniego. ;3 Mam nadzieję, że Wam się spodoba :)
                                                                                                                 

BĘDZIESZ CZYTAĆ? = SKOMENTUJ :)